ابهام

کاش زنده بمانم

تا غم ته نشین شده ته قلبم را سر بکشی

 تا زهرم را در خود حل کنی

تا  طلوع کنم برایت...

آغوشت دیگر ماوای من نیست

غریبه شدم بی خبر از خبرت

پیراهنت آغوشم را پر کرده

فقط یک تصویر مبهم

بگذار دقیق تر شوم 

مبهمِ مبهمِ مبهم

از بودنمان ورای پرده اشکم 

کورسوی امیدی در پستوی ادراک خشکیده ام سو سو میزند